Czym różni się szkolenie lądowe, morskie i powietrzne to kluczowe pytanie poruszane przez każdego aspirującego komandosa pragnącego osiągnąć doskonałość i efektywność w ekstremalnych warunkach operacyjnych.

Szkolenie lądowe – fundamenty operacji naziemnych

Podstawy przygotowania żołnierzy sił specjalnych na lądzie obejmują szereg zadań od szybkiego przemieszczania się w terenie po prowadzenie walki w zabudowanym obszarze (MOUT – Military Operations in Urban Terrain). Celem jest rozwinięcie siła i wytrzymałość, a także zdolności do szybkiej adaptacja do zmiennych warunków.

Wysiłek fizyczny i techniki taktyczne

• Intensywne biegi z obciążeniem i marsze wielodniowe, zwane często maratonami bojowymi, testują granice możliwości fizycznych.
• Walka w terenie zurbanizowanym: szybkie zajmowanie pomieszczeń, przemieszczanie się korytarzami i szybkie reagowanie na zagrożenia.
• Rzut granatem ręcznym i umiejętność korzystania z wyspecjalizowanego sprzętu do neutralizacji przeszkód.

Psychika i praca zespołowa

Szkolenie lądowe kładzie mocny nacisk na koordynacja w zespole, umiejętność komunikacji bezszmerowej oraz radzenie sobie z ryzyko na polu bitwy. Uczestnicy uczą się rozpoznawać zagrożenia w terenie, przewidywać ruchy wroga i podejmować szybkie decyzje pod presją czasu.

Kluczowe elementy:

• Ćwiczenia w terenie górskim, pustynnym, tropikalnym czy leśnym.
• Przetwarzanie informacji wywiadowczych i synchronizacja działań z jednostkami wsparcia.
• Operacje ratunkowe pod ostrzałem w warunkach nocnych.

Szkolenie morskie – wyzwania na wodzie i pod jej powierzchnią

Przygotowanie morsko-desantowe opiera się na opanowaniu technik pływania bojowego, nurkowania oraz przejmowania obiektów z morza. Cechuje je wysoki poziom precyzja i sprawność w środowisku wodnym, gdzie każdy ruch jest utrudniony przez opór wody i potrzebę asekuracji oddechowej.

Nurkowanie bojowe i zadania podwodne

• Nurkowanie z użyciem aparatów tlenowych oraz z rebreatherami (recyrkulatorami) minimalizującymi wydzielanie pęcherzyków powietrza.
• Prace podwodne: rozbrajanie min, podkładanie ładunków wybuchowych czy instalowanie przyczepnych ładunków dla okrętów przeciwnika.
• Trening na długie zanurzenia – opanowanie hipotermii, techniki kompensacji ciśnienia.

Desant i prowadzenie operacji z morza

Zespół komandosów morskich szkolony jest w szybkich rzucie desantowym z łodzi motorowych, użyciu taktyka brezentowych pontonów, a także lądowaniu z helikoptera na pokład jednostki. Wymaga to koordynacji z załogą statku, pilotem i oddziałami wsparcia.

• Sprzęt pływający: pontony, łodzie desantowe, kajaki specjalistyczne.
• Techniki nocnego przycumowania i wejścia na pokład.
• Zmiana środowiska działania – szybkie przemieszczenie z wody do zabudowanych obiektów przybrzeżnych.

Szkolenie powietrzne – dominacja z góry

Operacje lotnicze komandosów obejmują skoki spadochronowe, loty w strefie walki, szybkie przystawanie do celu i ekstrakcję za pomocą śmigłowców. Trening powietrzny wymaga najwyższej specjalizacja i precyzji wykonywanych manewrów, ponieważ każdy błąd może skończyć się tragicznie.

Skoki ze spadochronem i HALO/HAHO

• Skoki HALO (High Altitude Low Opening) – skoki z dużej wysokości z otwarciem spadochronu na niskiej wysokości, minimalizujące czas eksponowania na wykrycie.
• Skoki HAHO (High Altitude High Opening) – umożliwiają długotrwałe loty pod czaszą spadochronową, pozwalając na taktyczne przemieszczenie na duże odległości.
• Trening na symulatorach wysokościowych oraz ćwiczenia w komorach dekompresyjnych.

Operacje szybkie i precyzyjna ekstrakcja

Oddziały powietrzne uczą się wykonywać doskonałość w operacjach typu fast rope czy rappelling z helikoptera, a także elementów lotnictwa wsparcia: koordynacji z pilotami, zrzutów zaopatrzenia i precyzyjnego bombardowania z małych lotnisk.

• Fast rope descent – szybkie zjazdy po linie ze śmigłowca bez zakładania uprzęży.
• Testy wytrzymałości na przeciążenia podczas lotów manewrowych i ewakuacji medycznej (MEDEVAC).
• Ćwiczenia z lotów nocnych przy użyciu noktowizorów i systemów NVG (Night Vision Goggles).

Elementy wspólne i integracja między środowiskami

Chociaż szkolenia lądowe, morskie i powietrzne różnią się środowiskiem działania, wiele aspektów pozostaje uniwersalnych: wysoki poziom wytrzymałość, zdolność do współdziałania w zespole oraz ciągłe doskonalenie technik taktycznych. Każdy komandosi powinien być gotowy na szybkie przejście między jednym a drugim rodzajem misji.

• Wspólne ćwiczenia symulacyjne, gdzie brygada łączy desant powietrzny z morskimi operacjami i uderzeniem lądowym.
• Szkolenia medyczne pola walki (Combat Medic), ratownictwo w trudnym terenie i pod wodą.
• Obsługa zaawansowanego sprzętu GPS, systemów łączności satelitarnej oraz bezzałogowych statków powietrznych (UAV).

Tak różnorodne przygotowanie wymaga nieustannej nauka i testów w każdym środowisku. Komandos łączący wiedzę lądową, morską i powietrzną staje się siłą zdolną do operowania globalnie, zachowując przewagę nad przeciwnikiem w każdych warunkach.